Rondom de Matterhorn, Hoogalpiene tocht

We starten in Zermatt (1610 m) met een stevige, maar mooie wandeling. Over goede, relatief eenvoudige paden lopen we door een indrukwekkende omgeving naar de Gandegghütte (3028 m). Eerst door de beroemde Bahnhofstrasse, langs statige hotels. Neem even de tijd bij hotel Monte Rosa, waar Whymper sliep voordat hij de Matterhorn beklom. Via de Oberdorfstrasse laten we het drukke centrum achter ons en lopen langs het charmante gehucht Zum See naar Bielti. Daar begint het bergpad. Het stijgt gestaag, eerst door bos, daarna over alpenweiden, tot we bij Schwarzsee (2581 m) komen. Een perfecte plek voor een pauze en een blik op de Hörnligrat van de Matterhorn.

Na Schwarzsee dalen we 150 meter af naar Furgg en klimmen vervolgens via Sandiger Boden en de Lichenbretter, langs Trockener Steg, naar de Gandegghütte (3028 m). De hut zie je pas op het laatste moment, prachtig gelegen boven de Untere Theodulgletsjer.

De Gandegghütte heeft al 135 jaar een traditie als bestemming voor wandelaars, alpinisten en skiërs. Hij ademt nog steeds de knusheid en charme van vroeger en behoort tot de best gelegen hutten van Zwitserland.

Vandaag een relatief rustige dag op de gletsjer waar we ook sneeuw-, pickel-, en ijsoefeningen zullen doen. Aangezien we vrijwel de hele route op de gletsjer lopen gaan we op tijd op stap. Vanuit de hut lopen we eerst nog een stuk over het pad naar de gletsjer. Afhankelijk van de condities lopen we over de Unterer Theodulgletscher of 'bovenlangs' onder de Theodulhorn langs. Via de Theodulpass bereiken we onze hut voor vandaag. Er is volop gelegenheid om te trainen op sneeuw en ijs, wat waardevol is met het oog op wat morgen te wachten staat.

Na twee nachten op hoogte zijn we klaar voor een stevige dag. In de ochtend hebben wetwee opties, afhankelijk van de omstandigheden. Daarna volgt een lange afdaling naar Breuil-Cervinia (2000 m).

Afhankelijk van de omstandigheden kiezen de tochtleiders een van de volgende opties: de beklimming van de ruimt 4000 meter hogeBreithorn of we nemen de Furggrat-ferrata naar Furgghorn.

Optie 1: De Breithorn is technisch eenvoudig, maar de omstandigheden zijn belangrijk. Via skipistes gaat de route in een ruime boog naar het Breithornplateau. Daar trekken we over het ijsveld, tot op 3850 meter de stijging over de zuidwestwand begint. Vanuit het westen bereiken we de koepelvormige top op 4164 meter. Bij helder weer zie je een zee van vierduizenders om je heen. Na een korte pauze dalen we via dezelfde route terug naar de hut. De beklimming is 12 kilometer heen en terug, met 900 meter stijgen en dalen, en duurt ongeveer 5,5 uur. We vertrekken daarom vroeg.

Optie 2: De Furgghorn via de Furggrat - ferrata is een korte klettersteig (B/C) van ca 100m. Om bij de instap van de klettersteig te komen gaan we over de Furgggletsjer in noordelijke richting en buigen onder de Theodulhorn af naar het (gesloten) bovenste skistation Furggasattel.Vanaf het Furggasattel komen we op de klettersteig. Over de graat volgen we de klimroutenaar Furgghorn (3451m). Vanaf de top hebben we uitstekend zicht op de klimroutes op de Matterhorn en de Breithorn. We dalen via dezelfde route weer af naar Rifugio del Teodulo. De beklimming is 6 kilometer heen en terug met 500meter stijgen en dalen en duurt ongeveer 2,5 - 3 uur.

In beide gevallen komen we weer terug op de hut en dalen daarna af naar Breuil-Cervinia (2000 m). Wie wil kan naar beneden (deels) de kabelbaan nemen. We volgen het pad via Bontadini en Plan Maison (2548 m), passeren Plan Torette en bereiken zo Breuil. We overnachten in een hotel in Breuil-Cervinia.

Vandaag gaat het omhoog over paden, rots en soms een sneeuwveld. Een deel van de route volgen we de Via Ferrata allo Sperone di Vofrède.

Vanuit Breuil klimmen we eerst naar Maberge (2299 m) en lopen daarna vrijwel vlak naar Bayettes (2291 m). Daar begint het pad naar de Via Ferrata allo Sperone di Vofrède. Het is een afwisselende mix van kabels, kettingen, treden en korte stukken pad. Soms geëxponeerd, maar steeds met een prachtig uitzicht op Breuil en de Matterhorn. We bewegen boven de Glacier de Vofrède, die inmiddels sterk is teruggetrokken. Aan het eind van de via ferrata komen we op het spoor naar de Colle di Vofrède (3130 m). Na een korte pauze dalen we door een grote puinbak af naar het Lago Grande (2850 m), volgen het pad langs het Lago del Dragone en bereiken de Rifugio Perucca Vuillermoz (2909 m).

De Rifugio Perucca Vuillermoz is klein, knus en relatief nieuw. Sinds 1994 in gebruik en eigendom van de Guide del Cervino.

Wie nog energie heeft, kan een korte uitstap maken naar het Bivacco Manenti (2789 m), net boven het Lago di Balanselmo. Een tocht van iets meer dan een uur heen en terug.

Deze dagwandeling heeft twee duidelijke delen, met Rifugio Prarayer als middelpunt. Het eerste deel vraagt wat meer inspanning, maar eindigt met een ontspannen afdaling. Spaar je energie, want de klim naar Rifugio Aosta is nog lang. Dit is een goede dag om steenbokken te spotten, boven Rifugio Perucca en later onder Rifugio Aosta.

We vertrekken uit Rifugio Perucca Vuillermoz (2909 m) en beginnen met een korte, maar pittige klim van 180 meter naar de Colle di Valcournera (3075 m). Het pad voert door een puinbak en vlak voor de pas helpen touwen en stalen treden ons omhoog. Op de pas nemen we de tijd om nog één keer het uitzicht in ons op te nemen: gletsjers en toppen van Dent d’Hérens, de Matterhorn en het Monte Rosa-massief.

De afdaling van Colle di Valcournera begint steil, 150 meter door puin. Daarna wordt het gemoedelijker en dalen we verder tot ongeveer 2600 meter, mogelijk over een sneeuwveld. Na een grote boog naar het zuiden komen we bij een passage met touwen, kettingen en stalen treden, waar we nog eens 150 meter afdalen. Daarna volgt een prachtige, rustige afdaling door de wilde Combe de Valcornière. In de verte verschijnt het Lac de Place Moulin en Rifugio Prarayer (2010 m), het laagste punt van vandaag en een perfecte plek voor een pauze.

Na de rust begint de klim naar Rifugio Aosta (2781 m). Het pad slingert door een ruige vallei langs de Torrente Buthier, met gletsjers hoog boven ons. De laatste 200 hoogtemeters zijn steiler, langs watervallen en een kort stuk met kettingen. Nog geen twintig jaar geleden liep je hier over de gletsjer naar de hut. Nu bereiken we al snel de kleine Rifugio Aosta, die we van ver hebben zien liggen.

Vandaag wacht de koningsetappe: bijna volledig door een indrukwekkend gletsjerlandschap, waar we zorgvuldig onze route zoeken tussen de spleten.

We vertrekken vroeg en stijgen eerst 530 meter door morene en sneeuw. Het laatste stuk door rots is gezekerd met kettingen en brengt ons op de Col de la Division (3314 m), aan de rand van de Haut Glacier de Tsa de Tsan. Touwen, stijgijzers en pickel komen tevoorschijn. Na een korte, stevige klim over de gletsjer bereiken we de Col de Valpelline (3350 m). Het uitzicht is overweldigend: gletsjers en toppen rondom.

We kunnen vanaf Col de Valpelline ook Tete de Valpelline (3799 m) beklimmen. Willen we daarna ook Tête Blanche (3710 m) nog extra beklimmen. reken dan nog op 1 tot 1,5 uur extra en 150 extra hoogtemeters.

Voor de afdaling over de Stockjigletsjer kiezen we zorgvuldig de route door het labyrint van spleten. We blijven hoog, maken rond 3200 meter een grote boog en verlaten bij 3040 meter het ijs bij Stockji. Daarna volgen we steenmannetjes over de morene tot we op 2610 meter de Zmuttgletsjer oversteken. Dan zien we de Schönbielhütte (2694 m) liggen. Nog een laatste klim van 180 meter.

De hut ligt op een klein plateau. Vanaf het terras kijk je terug op de route van vandaag, met de Matterhorn Nordwand recht tegenover je.

De laatste dag wacht een ontspannen wandeling terug naar Zermatt. Een groot deel van de route loopt onder de imposante noordwand van de Matterhorn.

Na het ontbijt en het inpakken nemen we afscheid van Yolanda en Fredy, de Hüttenwarte, en gaan op pad. Het pad is breed en comfortabel, zonder technische uitdagingen, ideaal om nog één keer van het uitzicht te genieten. Eerst een kort vlak stuk, gevolgd door een vlotte afdaling met enkele zigzags tot ongeveer 2500 meter, langs de bovenrand van de zijmorene van de Zmuttgletsjer. Daarna dalen we geleidelijk verder, langs Hohe Bielen en Chalbermatte, tot we bij het schilderachtige gehucht Zmutt (1937 m) komen. Een verzameling oude huisjes en een perfecte plek voor een pauze op een terras, ver weg van het drukke Zermatt.

Vanaf Zmutt volgen we de Edelweissweg. Na drie kilometer staan we weer midden in Zermatt. Daarmee sluiten we deze prachtige tocht af.