Gran Paradiso, Huttentocht

Vanuit het dorp Valgrisenche (1680 m) beginnen we direct aan het pad omhoog en klimmen in het eerste uur door het Bosco Fotsé. De bospaadjeszijn op sommige stukken behoorlijk steil. De route voert langs Grolla (2209 m) en verder naar Plaz Londzet (2180 m). Vanaf deze almvolgt een licht stijgend pad dat onder de uitlopers van de bergrug Truc de Seyaz doorloopt naar de Rifugio Chalet de l’Epée (2370 m).

De charmante hut biedt een prachtig uitzicht over de omgeving en serveert bovendien uitstekend eten. In de middag is er meestal nog tijd voor oefeningen in het Vallone del Bouc, het terrein achter de hut.

Bij goede omstandigheden lopen we vandaag een stuk van de Haute Route Glaciare ofwel de Balkonroute. Dit dagtraject biedt prachtige uitzichten op de bergrug die de grens met Frankrijk vormt. Hartje zomer bloeien er veel bloemen langs het pad. We komen onder andere veel Edelweiss tegen.

Vanuit de Rifugio Chalte de l' Epéee (2370m) stijgen we een stuk naar een pasje in de zuidoost kam van de Becca Refreita (2.594m). We hebben daar een mooi uitzicht op de gletsjers aan de andere kant van het Valsavarenche. De wandeling verloopt van 2400m verder grotendeels geleidelijk stijgend, met hier en daar een korte, steile klim of afdaling naar 2600m. Het laatste half uur dalen we af naar de Rifugio Mario Bezzi (2284m). Het is een comfortabele, rustige en prachtig gelegen hut.

Bij goede omstandigheden volgen we vandaag een deel van de Haute Route Glaciaire, ook wel bekend als de Balkonroute. Deze etappe biedt prachtige uitzichten op de bergrug die de grens met Frankrijk vormt. In de zomer staan de alpenweides vol bloemen.Met geluk zien we edelweiss langs het pad.

Vanaf de Rifugio Chalet de l’Epée (2370 m) stijgen we geleidelijk naar een bergpas in de zuidoostkam van de Becca Refreita (2594 m). Daar hebben we een prachtig uitzicht over de gletsjers aan de overkant van het Valsavarenche. Vanaf ongeveer 2400 meter stijgt het pad geleidelijk, met af en toe een korte, steilere klim of afdaling tot 2600 meter. In het laatste half uur dalen we af naar de Rifugio Mario Bezzi (2284 m), een rustige en mooi gelegen hut met alle comfort die je na een wandeldag kunt wensen.

Een prachtige dagtocht door één van de stilste gebieden van het Gran Paradiso. Het wordt een lange dag, maar het uitzicht maakt alles goed.

Vandaag vertrekken we vroeg uit de Rifugio Mario Bezzi (2284 m) en trekken verder het Valsavarenche in, richting de Ghiacciaio di Gliaretta. De het pad omhoog verloopt geleidelijk, maar wel onafgebroken. Afhankelijk van het seizoen kan het pad richting de Col Bassac Derè (3082 m) vermoeiend zijn, vooral als er nog sneeuw ligt en door het alpiene karakter van het terrein. Tot 1995 was deze bergpas alleen over de gletsjer bereikbaar. Hier is de invloed van klimaatverandering duidelijk zichtbaar.

Op de Col Bassac Derè kunnen we bij goede omstandigheden een rugzakkendepot maken om vanaf hier de Becca Traversièra (3337 m) te beklimmen. Vanaf de top is het uitzicht indrukwekkend, met onder andere de Vanoise en Val d’Isère ver beneden ons. Dit is het hoogste punt van de tocht.

Terug op de Col Bassac Derè dalen we via een met kabels beveiligde passage door blokkenterrein en puin af naar het Lago di Goletta (2700 m), waar de Granta Parei zich weerspiegelt in het water.

Het pad gaat verder over puin- en grashellingen door de Comba di Goletta, een gletsjerkom die in de zomer vol bloemen staat en veel afwisseling biedt. Niet veel later bereiken we de Rifugio Benevolo (2285 m), een kleine, ouderwetse en gezellige berghut.

Vandaag staat een bergetappe op het programma, waarbij we net boven de 3000 meter uitkomen. We lopen door een landschap dat door gletsjers is uitgesleten, met tal van kleine meertjes, en sluiten de dag af met een mooie busrit.

We vertrekken op tijd uit de Rifugio Benevolo (2287 m). Vrijwel meteen stijgt het pad geleidelijk. Onderweg genieten we van prachtige uitzichten over het Valle di Rhemes en, ver aan de horizon, het indrukwekkende massief van de Grand Combin. Met een ruime boog lopen we langs Gran Vaudela (2350 m) en volgen een eenvoudig pad omhoog. Hier is een goede kans om gemsen en steenbokken te zien.

De laatste 250 hoogtemeters naar de Col Rosset (3025 m) zijn steiler en gaan over losliggend gruis en een steile puinhelling. Op een lastig stuk is een kabel aangebracht. Vanaf de bergpas heb je uitzicht over het Valsavarenche en de Gran Paradiso (4061 m), de enige vierduizender van het gebied.

Vanaf de Col Rosset dalen we de eerste 150 meter steil af over puin, wat volle concentratie vraagt. Daarna lopen we langs de Laghi di Chavaney door een paar gletsjerkommen naar het Lago di Rosset (2725 m) en het Lago Leytà. Bij helder weer zijn de uitzichten hier spectaculair.

De laatste afdaling voert door het Vallone del Nivolet, waar we de Rifugio Savoia (2534 m) al zien liggen. Van daaruit vervolgen we onze reis met een mooie busrit naar de Rifugio Massimo Mila (1600 m) aan het Lago di Ceresole.

Om de wandeling wat makkelijker te maken, gaan we eerst met de bus terug naar de Colle del Nivolet (2600 m).

Het eerste half uur lopen we over de weg naar de hoogvlakte Piano del Nivolet. De tocht volgt de Dora del Nivolet, een heldere bergbeek, tot we Alp Grand Collet (2400 m) bereiken. Vanaf hier nemen we het pad richting Col Grand Collet (2832 m). Het begin is steil, daarna loopt het pad redelijk vlak langs kleine meertjes, en tot slot gaat het weer iets omhoog naar de pas. Vanaf Col Grand Collet heb je een fantastisch uitzicht op de Gran Paradiso (4061 m).

Daarna begint de afdaling. Op sommige stukken helpen stalen treden en een kabel, maar echt lastig wordt het nergens. Het pad buigt noordwaarts onderlangs de Cima dell’Arolley. Het landschap wordt steeds lieflijker, met beekjes, meertjes en groene alpenweides. Onderweg passeren we de Alpe di Seiva (2358 m) en iets lager dalen we af naar het gelijknamige dal. Net boven de beek ligt de nieuwe Rifugio Tetras Lyra (1996 m), een ideale plek om op het terras uit te rusten en van de omgeving te genieten.

De dag begint met de lange en stevige klim naar de bekendste hut van de regio, de Rifugio Vittorio Emanuele II, vernoemd naar de laatste koning van Italië. Voor deze klim rekenen we zeker tweeëneenhalf tot drie uur. Eerst door een klein stukje bos, daarna zigzaggen we omhoog tussen de alpenweides. Het pad is vaak druk met dagjesmensen en klimmers die de Gran Paradiso beklimmen of terugkomen van de top. Bij het karakteristieke bouwwerk met gebogen dak is het meestal een drukte van jewelste. Rond het middaguur keren de eerste touwgroepen terug van de top.

Gezien de drukte in en om de hut hebben we als overnachtingsplek gekozen voor de Rifugio Chabod. Deze hut is wat rustiger en authentieker. Vanaf de Vittorio Emanuele II is het nog ongeveer twee uur wandelen. Eerst dalen we geleidelijk af tot 2540 m, aan de voet van de westgraat van de Testa di Moncorvé, en vervolgens volgen we een goed pad geleidelijk omhoog naar de Rifugio Chabod (2710 m). Ook hier is een goede kans om gemsen en steenbokken te zien.

Wie tijd en energie over heeft kan in de middag, bij goede omstandigheden, een extra klim maken naar de Col del Gran Neyron Ouest (3295 m). Dit is technisch terrein met veel blokken en vraagt een goede conditie. De tochtleider beoordeelt of de klim verantwoord is en tot hoever we kunnen gaan.

De afdaling van vandaag is relatief kort. Wie nog energie heeft en het uitstapje van gisteren nog wil maken, kan met een kleine groep liefhebbers de klim naar de Col del Gran Neyron Ouest (3295 m) overwegen.

Vanaf de Rifugio Chabod (2710 m) gaat het pad naar het Valsavarenche in een lange reeks zigzaggende bochten over de steile berghelling. Aan de rechterkant zie je de puinrug van de Costa Savolera. Rond de boomgrens komen we bij de Alpe de Lavassey (2194 m). Vanaf hier gaat het door het bos stevig verder naar beneden. De laatste driehonderd meter zijn misschien wel het zwaarst van de hele tocht: bospaden zijn vaak steil en na zeven dagen wandelen voel je de benen goed.

Uiteindelijk komen we uit bij de weg en de bushalte in Alpe Pravieux (1830 m), het officiële einde van deze huttentocht.